Στρατιώτης στον πόλεμο της Αγάπης

Ό,τι και να γίνει, ένα κρατώ σαν γνώση κερδισμένη με πολύ κόπο και δάκρυα: σαν αγαπάει ο άνθρωπος, δεν μπορεί ποτές του να κρατήσει ίχνος κακίας μέσα του για εκείνον που αγαπά...! Είναι διαμάντι πολύτιμο το αγαπημένο μου πρόσωπο, η ψυχούλα του είναι θησαυρός που εμπιστεύτηκε μέσα στα ίδια τα χέρια μου ο Θεός (...!!!) και ποτέ δεν θα το μολύνω με σκέψεις κακίας και λάσπες που θα κρύψουν την λάμψη του.. κι αν οι καταιγίδες και τα σκοντάμματα τα δικά μου ή τα δικά του, τον έριξαν στις λάσπες, ακόμη στην αγκαλιά μου τον κρατώ με ακόμη μεγαλύτερη θέρμη, γιατί ξέρω πως κάτω από τις λάσπες κρύβεται ο θησαυρός μου. Κι ακόμη και αν τα μάτια μου βλέπουν βρωμιές και χώματα, η καρδιά μου δεν ξεγελιέται, το ξέρει καλά πως στα χέρια μου κρατώ το πιο πολύτιμο πράγμα πάνω στη γη.. το δώρο του Θεού, την ψυχούλα που μου έδωσε για να φροντίζω.

Κι όλου του κόσμου η λογική να με πει παρά-λογη, εγώ ακούω μόνο τη δική Του λογική.. την  λογική σου παράνοια θέλω να ακολουθήσω Χριστέ μου και ας γίνω χίλια κομμάτια...!

Δώσε μου μονάχα δύναμη να αντέξουν τα χέρια μου, να αντέξει η αγκαλιά μου όλες τις φουρτούνες, όλες τις πυρκαγιές.. κι αν κάποτε φωνάξω ‘πάρε από εμένα αυτό το βάρος!!!’ μην με ακούσεις, μην με λυπηθείς!! Δώσε μου θάρρος μοναχά, κάνε με άνθρωπο του πολέμου, ποτέ της ειρήνης!! Ψήσε με στις μάχες και κάνε με στρατιώτη στον πόλεμο της Αγάπης!!

Σ.