15 Μαρτίου 2012

Τί ζητάς φίλε της καρδιάς;

Ρωτάς τί ζητώ. Τί λαχταρά η καρδιά μου, για να μπεις μέσα της, να φωλιάσεις εκεί, να είσαι φίλος της καρδιάς.. Φίλοι καρδιάς, καρδιακοί φίλοι.. Όμορφο ε?
 ''Το πιο απλό'', σου απαντώ. Το πιο απλό, μα και το πιο χρονοβόρο, αν μπορεί κανείς να αποκαλέσει βορά χρόνου το δόσιμο σε έναν άλλο άνθρωπο.
Να εξετάζεις τα μάτια μου, να ανιχνεύεις εκεί όσα δεν ειπώνονται με λέξεις...
Να με αγκαλιάζεις, χωρίς να χρειαστεί να το ζητήσω...
Να θυμάσαι μικρές λεπτομέρειες απο πράγματα που κάποτε σου είπα οτι αγαπώ και να με εκπλήσσεις ευχάριστα, προσπαθώντας να τα κάνεις πραγματικότητα. Να ακούς τις γκρίνιες και τις ανασφάλειές μου με υπομονή και κατανόηση.
Να με επιπλήττεις με κίνητρο αγάπης, θέλοντας να με κάνεις καλύτερη...
Να αποφεύγεις την κολακεία...
Να είσαι εκεί για μένα, σταθερά, αμετακίνητα, να μην είναι ρευστή η παρουσία σου στη ζωή μου, να μην είσαι εδώ μόνο όταν έχεις ανάγκη να πάρεις, να είσαι εδώ γιατί πήρες απόφαση, γιατί ανέλαβες την ευθύνη που συνεπάγεται το να είσαι δίπλα μου.
Να μην είμαι ένα χόμπι που θα σου περάσει, αλλα το σταθερό χέρι που κρατάς μέσα στο πέρασμα της ζωής.
Να μην ζητάς επιβεβαίωση του εγωισμού σου μέσα απο μένα, αλλα να δαμάζεις τον εγωισμό σου απο αγάπη για μένα.
Όλα αυτά αξιώνω εγώ να κάνω για την αγάπη σου. Κι αν η αγάπη αυτή καθρεφτιστεί και στα δικά σου μάτια, τότε τίποτε και κανείς δεν θα σε βγάλει απ'το περιβόλι της καρδιάς, φίλε μου καρδιακέ, καρδιακέ μου φίλε...

Υ.Γ. Για όλους αυτούς που πληγώθηκαν απο την φιλία, αλλά ποτέ δεν έπαψαν να πιστεύουν σε αυτή.

Σ.

15 σχόλια:

  1. Η πραγματικη φιλια εχει εκεινη την αγρια ελευθερια που ειναι δυσκολο να βρεις στις μερες μας.

    Ειναι αυτη η αγρια ελευθερια που μας κανει να εχουμε ολες τις αρετες που απαιτει το δοσιμο του εαυτου μας.

    Και μια λεπτομερεια που συχνα ξεχναμε: οι ανθρωπινες σχεσεις εκτος των αλλων θελουν και αποσταση. Θελουν να μπορεις να απομακρυνεσαι και λιγο απο τον αλλον, να του δινεις χωρο να αναπνευσει, να μην του γινεσαι βαρος. Η τεχνη του να περπατας σε τεντωμενο σχοινι η φιλια. Οπως και ο ερωτας, οπως ολα τα ανθρωπινα.

    Την καλημερα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Αλχημιστή: Εξαρτάται για τί είδους απόσταση μιλάμε.. Γιατί η σωματική απόσταση, δεν επηρεάζει την αληθινή φιλία καταλυτικά, ή ψυχική απόσταση όμως...???

    Μου αρέσει αυτό που λες: άγρια ελευθερία, η τέχνη του να περπατάς σε τεντωμένο σκοινί...

    Για μένα όμως, το μεγαλείο της φιλίας και της αγάπης γενικότερα, είναι οτι εκουσίως, ''δεσμεύω την ελευθερία μου΄΄ για να είμαι δίπλα σου. Και με το ''δεσμεύω την ελευθερία μου'' δεν εννοώ αυτό που οι περισσότεροι εννοούν...
    Εννοώ, οτι κάνω παραχωρήσεις, δαμάζω τον εγωισμό μου, τον κακότροπο εαυτό μου, αφήνομαι να πλαστώ, να λειαθούν οι αιχμηρές μου γωνίες... Διαφορετικά, δεν θα μπορέσει ποτέ η καρδιά του ενός να ακουμπήσει την άλλη...

    Και αυτό είναι για μένα η τέχνη του να ακροβατείς σε τεντωμένο σκοινί.. Εκ του ασφαλούς, χωρίς να είμαι διατεθειμένος να ρισκάρω ''ελευθερίες μου'', προφυλάσσοντας τον εαυτό μου να μην πονέσει, δεν ακροβατώ. Περπατώ με κράνος και όλη τη λοιπή εξάρτηση..

    Αλλά αυτά είναι μόνο η δική μου γνώμη.. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οχι, συμφωνω απολυτα με οσα γραφεις. Οταν λεω αποσταση δεν εννοω ψυχικη, εννοω να μην γινεσαι βαρος στον αλλον, να μην τον πνιγεις. Να κρατας την παρουσια σου διακριτικη οταν χρειαζεται. Η ψυχικη επαφη παντα υπαρχει, δεν μπορεις να την αυξησεις η να την μειωσηεις κατα το δοκουν αν ειναι αληθινη.


    Εξαλλου πρεπει να δαμασεις τον εγωισμο σου για να μπορεις να συνυπαρξεις με αλλους ανθρωπους. Δεν γινεται αλλιως.

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πόσο όμορφα τα γράφεις!
    Ακόμα πιο όμορφα θα είναι να το ζεις κιόλας.
    Σε ευχαριστούμε για ότι μοιράζεσαι μαζί μας!
    Μπορώ να το αναδημοσιεύσω αργότερα;
    Σε ευχαριστώ πολύ που περνάς!
    Καλό σου μεσημέρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Αλχημιστή: Με τις βαθυστόχαστες συζητήσεις, ξέχασα το πιο σημαντικό: Καλή σου μέρα!!! :-)

    @μυστήριο κορίτσι: Μπορείς να αναδημοσιεύσεις ό,τι θέλεις, χωρίς δεύτερη σκέψη! Σε ευχαριστώ πολύ για την καλοσύνη σου γλυκιά μου κοπέλα! Να έχεις μια πανέμορφη μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Διαβάζω και ξαναδιαβάζω και νομίζω ότι ταυτίστηκες και εμπνεύστηκες από τη δική μου ανάρτηση ... μέχρι που βλέπω ότι η δική σου μπήκε λίγες ώρες πριν...
    Χτύπησες φλέβα κοριτσάκι...
    Μεγάλη φλέβα...
    Αυτό συμβαίνει όταν ανακαλύπτεις ότι για κάποιον ήσουν απλά ένα "χόμπυ"....
    Και δυστυχώς που θα το πω αλλά είναι στιγμές που η απόσταση επηρεάζει καταλυτικά μια φιλία...
    Είναι οι ελάχιστες εκείνες στιγμές που θέλεις να δεις τον άλλον, να τον κοιτάξεις στα μάτια και να διαβάσεις αυτά που δε μπορεί να σου πει.
    Μόνο έτσι σώζεται η φιλία κάποιες φορές.
    Να λοιπόν που κάποιες - ελάχιστες φορές η απόσταση δρα καταλυτικά.
    Φιλάκια γλυκιά μου και καλό απόγευμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τα σπάνια λουλούδια είναι και τα πιο όμορφα. Ένα τέτοιο πανέμορφο λουλούδι, σπάνιο, μαγικό είναι και η φιλία. Λουλούδι τόσο ξεχωριστό και ταξιδιάρικο! Σε κάνει να χάνεσαι στα χρώματά του...

    Μα πόσο δύσκολο να το βρεις...
    Μεγάλο το ταξίδι...

    (Μικρές σκόρπιες σκέψεις)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τελικά , όλοι μας ψάχνουμε και ποθούμε να έχουμε αυτόν τον ξεχωριστό , τον μοναδικό άνθρωπο στη ζωή μας , που να μπορείς να καθίσεις με τις ώρες μαζί του στην βεράντα χωρίς να πεις λέξη , και φεύγοντας να αισθάνεσαι ότι είπες τα πάντα , ότι σε κατάλαβε απόλυτα , ότι μοιράστηκες το πρόβλημά σου , τη χαρά σου , την ανησυχία σου μαζί του ...

    Αγαπημένη μου ,
    δεν υπάρχει ομορφότερο πράγμα από την πραγματική φίλια , από τον κρίκο αυτό που κρατά ενωμένους τους ανθρώπους , από τον ώμο αυτό , που δεν κουράζεται ποτέ από το ν΄ ακουμπάς όσο θέλεις πάνω ...

    Τόσο πανέμορφα ξεδίπλωσες τα φτερά των σκέψεών σου ενώπιών μας .

    Εύχομαι να έχεις αληθινούς και ξεχωριστούς φίλους στη ζωή σου , ψυχές ευγενικές , φωτεινές και ολόδροσες , που να σ΄αγκαλιάζουν με τα φτερά τους και να σε ξεκουράζουν από κάθε βάρος , να σε ξαλαφρώνουν από κάθε ανησυχία .

    Σου στέλνω την αγάπη ου από τη Μεγαλόνησο , γλυκιά κι΄ ευγενική ψυχούλα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @Λιακάδα: Έχεις δίκιο, κάποιες φορές το βλέμμα είναι απαραίτητο.. Η απο απόσταση συζήτηση πολλές φορές φέρνει πολλές παρεξηγήσεις...

    @Θαλασσινός: Απο τα πιο σπάνια και ευωδιαστά άνθη η φιλία..! Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να αξιωθούν να το μυρίσουν! Καλή σου μέρα!!

    @Διαβάτη: Καλή μου Αργυρούλα, το περιέγραψες τόσο όμορφα, τόσο μεστά, που δεν μένει να προσθέσω κάτι άλλο..! Ακριβώς αυτό θέλει κάθε ψυχούλα.. Οι ευχές σου είναι διαμάντια πολύτιμα και τις φυλάω φυλακτό... Σου στέλνω κι εγώ τις ευχές μου για ένα σκ γεμάτο τέτοιες, μοναδικές, ανθρώπινες στιγμές, σαν αυτές που περιέγραψες...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γλυκιά μου ψυχή, έχω τη βαθιά πεποίθηση, πως άν δεν "υποτάξουμε εκουσίως", την ελευθερία μας για την αγάπη πρωτίστως του θεού κι έπειτα για την αγάπη των αδελφών μας, δε θα μπορέσουμε ποτέ ν΄απολαύσουμε έτσι όπως μας αξίζουν, όλα τα Θεία δώρα στη ζωή μας, (μέσα σ΄αυτά και η φιλία) αλλά προπαντός, δε θα μπορέσουμε ποτέ να αποδεσμευτούμε, από την εγωιστική συμπεριφορά ενός κακού και δυστηχώς ανελεύθερου, χαρακτήρα...
    Να έχεις ένα ευλογημένο σαββατοκύριακο, με πολλές γλυκές στιγμές!
    η φίλη σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @Ανώνυμο: Έτσι ακριβώς γλυκιά μου φίλη... Σου στέλνω την αγάπη μου και τις προσευχές μου! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αρχικά, διάβασα αυτό το ποστ στο φόρουμ ενός παιχνιδιού, σε ένα θέμα δημιουργικότητας και εκτίμησα τη συντάκτριά του όσο ποτέ. Είχα διαβάσει κι άλλα κείμενά της, κανένα, όμως, δε με είχε συγκινήσει. Έτυχε να το αναρτήσει σε μιά περίοδο που είχα πολλά προβλήματα με μια φίλη μου. "Φίλη". Φίλη...
    Έλεγα σε όλους πως είναι το πιο υπέροχο ποστ εκείνου του φόρουμ. Κάποια συμπαίκτρια με γείωσε, δείχνοντάς μου πως ήταν αναδημοσίευση από εδώ...
    Ήθελα μόνο να σας κάνω μια ερώτηση. Έχει κανένας από εσάς "καρδιακό φίλο";; Δεν ξέρω αν ο τύπος που περιγράφεται παραπάνω είναι ουτοπικός ή απλά εγώ είμαι άτυχη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ο τύπος που περιγράφω παραπάνω, δεν είναι ουτοπικός...
    Πρέπει όμως πάντα να έχουμε στο μυαλό μας, οτι ο άνθρωπός μας, ο καρδιακός μας φίλος, είναι άνθρωπος... Αρα, όχι αλάνθαστος... Και θα υπάρξουν στιγμές που θα μας πληγώσει... Μάλιστα, όσο περισσότερο τον αγαπάμε , τόσο πιο βαθιά θα μας πληγώσει, γιατί κάθε του αστοχία θα μας πονάει πιο πολύ λόγω της μεγάλης μας αγάπης για αυτόν.
    Το ίδιο κι εσύ. Όσο και να αγαπάς κάποιον άνθρωπο, δεν γίνεται να μην τον πληγώσεις ποτέ, να μην τον ''αγγίξεις'' άτσαλα, να μην φανείς κατώτερος των περιστάσεων κάποιες στιγμές...
    Ο καρδιακός φίλος λοιπόν, δεν είναι αυτός που ποτέ δεν θα μας πληγώσει, αλλα αυτός που κάθε φορά , θα προσπαθεί όλο και πιο πολύ, για να μας δώσει αγάπη.. Όσες φορε΄ς και να πέσει, θα ξανασηκώνεται και θα προσπαθεί όλο και πιο έντονα για να γίνει αντάξιος της αγάπης που νοιώθει για μας. Θα προσπαθεί να ξεπεράσει τον ατελή εαυτό του για την κοινή αγάπη που μας δένει...
    Αυτό που σου περιγράφω υπάρχει, θέλει όμως διαρκή αγώνα και απο τις δύο πλευρές...
    Ουτοπικό είναι το να πιστέψουμε οτι μπορεί να συμβεί έτσι απλά, χωρίς θυσίες και χωρίς παραχωρήσεις...

    Καλό σου βράδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλησπέρα. Είμαι η ανώνυμη που έγραψε το τελευταίο ποστ. Δεν ξέρω πως να βάλω όνομα. Αν μπορούσα, θα επέλεγα το "Ερωδιός".
    Έχω μια φίλη, λοιπόν, για την οποία θα έκανα τα πάντα, ασχέτως που μας χωρίζουν αρκετά ναυτικά μίλια. Και δεν υπερβάλλω, το έχω σκεφτεί πολλές φορές. Μερικές φορές μου δείχνει την αγάπη της, πολλές φορες... Αλλά, ποτέ δεν είναι εκεί όταν τη χρειάζομαι. Προσπαθώ... Έχουμε, όμως, πρόβλημα επικοινωνίας... Όσο κι αν αγαπάμε η μια την άλλη, τόσο δε συναισθανόμαστε η μια την άλλη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγνώμη για την καθυστέρηση στην απάντησή μου...

      Η αλήθεια είναι πως οι αποστάσεις είναι πολύ επίπονες κάποιες φορές και βαραίνουν πολύ τις ανθρώπινες σχέσεις.. Αλλά πιστεύω ακράδαντα, πως, όταν δύο ανθρώπους τους δένει η αόρατη κλωστή της αγάπης , καμία απόσταση δεν μπορεί να την σπάσει..

      Κάποιες φορές όμως, παρ'ό,τι συνεχίζουμε να αγαπάμε κάποιον, είναι καλό να τον αποδεσμεύουμε, να τον αφήνουμε να κυλήσει μακριά μας, να προχωρήσει μπροστά..
      Αυτό δεν πρέπει να μας φοβίζει..

      Όσο αφορά στη φίλη σου, με μπέρδεψε λίγο αυτό που ανέφερες: ''Όσο κι αν αγαπάμε η μια την άλλη, τόσο δε συναισθανόμαστε η μια την άλλη...''
      Όταν αγαπάμε κάποιον , τον αισθανόμαστε, τον νοιώθουμε.. Δε μπορεί να υπάρξει το ένα χωρίς το άλλο..

      Ίσως θα μπορούσατε να εφεύρετε νέους τρόπους επικοινωνίας με τη φίλη σου.. Για παράδειγμα , όταν σου λείπει ή νοιώθεις την έντονη ανάγκη να βρεθείς κοντά της, θα μπορούσες να καθήσεις και να αποτυπώσεις σε ένα κείμενο, όσα θα της έλεγες αν ήταν κοντά, για να κρατήσεις το συναίσθημα εκείνης της στιγμής. Αργότερα μπορείς να το μοιραστείς μαζί της.
      Ακόμη θα μπορούσες να τραβήξεις φωτογραφίες απο μια μέρα σου , απο ιδιαίτερες στιγμές σου, και να της τις στείλεις, ώστε να είναι σαν να βρισκόταν δίπλα σου...
      Ακόμη, κάτι τελευταίο, μα για μένα το πιο σημαντικό, είναι η προσευχή. Η προσευχή για αυτούς που αγαπάμε είναι το πιο πολύτιμο , ανιδιοτελές δώρο που μπορούμε να τους προσφέρουμε και μας φέρνει πιο κοντά τους, παρά όταν τους έχουμε δίπλα μας.
      Δοκίμασέ το.. Θα δεις..

      Εύχομαι ολόψυχα, να είσαι πάντα αγαπημένη με την φίλη σου και να προσέχετε πολύ η μία την άλλη, γιατί δεν υπάρχει μεγαλύερος πλούτος στη ζωή απο το να έχουμε στη ζωή μας κάποιον που μας νοιώθει και μας αγαπά...

      Καλή σου μέρα..

      Διαγραφή

Κάθε σχόλιο είναι καλοδεχούμενο, μόνο θα παρακαλούσα, να υπογράφετε με ένα μικρό όνομα, ως πρόσωπα. Νοιώθω λίγο άβολα να απαντώ στον ''Ανώνυμο''... ;-)