Αν κάποια στιγμή μας αδικήσουν, όπως κι εμείς έχουμε σίγουρα πράξει σε άλλους στη ζωή μας, ας μη σπεύσουμε να τους κακοχαρακτηρίσουμε ή να γεμίσουμε πίκρα στη ψυχή μας. Να θυμόμαστε οτι ο άνθρωπος είναι ατελής και είναι ανθρώπινο να σφάλλει στη κρίση του κάποιες στιγμές. Είναι βέβαια τόσο δύσκολο αυτό, αλλά αρκεί να ξεκινήσουμε την προσπάθεια και ο Θεός θα κάνει τα υπόλοιπα. Πόσες φορές έχω πικραθεί κι έχω στενοχωρηθεί κι έχω αφήσει τον εαυτό μου να βουλιάξει σε αυτά τα αρνητικά συναισθήματα, επειδή ένοιωσα αδικημένη... Κι όμως, βαθιά μέσα μου, ξέρω, πως είναι ο εγωισμός μου που επαναστατεί, τίποτε άλλο. Γιατί εμείς πάντοτε ξέρουμε με τί πρόθεση ενεργούμε, και όσο και να παρερμηνεύσει ο άλλος τις προθέσεις μας, δεν παύουμε εμείς οι ίδιοι να ξέρουμε την αλήθεια. Άρα, γιατί να θλιβόμαστε; Μήπως τάχα πράξαμε ό,τι πράξαμε για να λάβουμε αναγνώριση; Μήπως ζητάμε εύσημα;
Αν ναι, τότε καλώς ήρθε η αδικία για να μας διδάξει οτι είμαστε κι εμείς σε λάθος πορεία και πρέπει να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας και να καθαρίσουμε τον λογισμό μας. Ας απαντήσουμε με προσευχή. Αυτή είναι η μόνη σωστή αντίδραση σε κάθε δράση. Έτσι η αδικία θα γίνει αφορμή τόσο αυτοδιόρθωσης , όσο και προσευχής προς το πρόσωπο που μας αδικεί...
Υ.Γ.Κλείνω με μία φράση , που μόλις διάβασα: ''Καυστήρας του Χριστού είναι ο κάθε άνθρωπος, και καυτηριάζει το πάθος μου...''
Σ.
΄Ετσι είναι Βουλάκι. Καλή σου μέρα! Υ.Γ. Λατρεύω το χαλάκι που ακούγεται! Υπέροχη μουσική!
ΑπάντησηΔιαγραφήMarie, σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου που περνάς από εδώ και τόσο γλυκά αφήνεις πάντοτε τον καλό σου λόγο.. Να περνάς όμορφα και ουσιαστικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι...Άλλωστε η φύση του ανθρώπου είναι τρεπτή και αλλοιώτη και ως ζωντανός οργανισμός, πότε νοσεί και πότε υγιαίνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην κοιτάμε τις πράξεις αλλά την προαίρεση, και πάλι όμως καλό είναι να αναρωτηθούμε πόσους κι εμείς έχουμ στεναχωρήσει με τη συμπεριφορά μας, είτε εκούσια, είτε ακούσια.
Καλησπέρα.
Αν ανοίξει ο άνθρωπος τη καρδιά του πέρα από το εμφανές, θα ανακαλύψει οτι υπάρχουν άπειρες προεκτάσεις μέσα στις ανθρώπινες ψυχές.. Καμιά φορά ακόμη και η κακία κρύβει κραυγή του άλλου για αγάπη...
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για το πέρασμά σου από εδώ..
http://monopatia-pou-diastavronontai.blogspot.gr/2012/01/blog-post_17.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΟρθώς. Συντάσσομαι με τη παρατήρηση σου και γι'αυτό πρέπει να είμαστε επιεικείς με όλους τους ανθρώπους, όπως άλλωστε μας προτρέπει και ο Απόστολος Παύλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ωραία να φιλοσοφούμε τις ανθρώπινες αιτίες. Μας κάνει να είμαστε πιο συμπονετικοί και συνάμα πιο αληθινοί. Μια τέτοια ύπαρξη, δύσκολα θα πληγώσει τον πλησίον.
Σ'ευχαριστώ κι εγω για τη φιλοξενία...