Πιστεύω ακράδαντα πως δεν υπάρχεις.
'Οσο ακράδαντα πιστεύω και στην δική μου ανυπαρξία.
Υπήρξαμε μονάχα στην ψυχή ενός παιδιού σακάτικου,
που απόμεινε ανάπηρα παιδί.
Ήμαστε οι κράχτες που αλάλαζαν τις νύχτες:
''Όνειρα γλυκαααααά''...!
Σσσσστ.. Αλίμονό μας αν ξυπνήσουνε τα όντως όντα..
Σ.
...οι ανύπαρκτοι κράχτες...σκελετοί που αιωρούνται στα σκαλιά της ανύπαρκτης στοργής..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι υπάρχει μόνο μία λεπτή γραμμή απο την ύπαρξη στην ανυπαρξία.. Καλή σου μέρα!
Διαγραφή