Σε είδα σήμερα,
να βγαίνεις από την ξύλινη θύρα,
να φοράς το καπέλο ''συμβιβάσου'',
και να κατηφορίζεις το στενάκι ,
εκείνο με την σήμανση ''Οδός Σωτηρίας'',
καρφωμένη στον τοίχο του πέτρινου σπιτιού.
Τα πόδια σου ρυθμικά
κλωτσούσαν μικρές πέτρες
κι αδειανά κονσερβοκούτια.
Κατρακυλούσαν,
ξεσήκωναν τη γειτονιά,
κι εσύ απολάμβανες τα κεφάλια,
που κρέμουνταν απ'τα πορτοπαράθυρα,
κοιτώντας νευρικά.
Σε είδα ν'ανασαίνεις βαριά,
να γεμίζεις τις τσέπες σου
περιφρόνια και αγανάκτηση
από τις αυλές των σπιτιών.
Σφύριζες έναν σκοπό μακρόσυρτο,
σαν εκείνους της νοσταλγίας,
κι όλο τα δάχτυλά σου ακροβατούσαν,
πάνω στο κομπολόι.
Έι, φίλε μακρινέ, καλή σου μέρα!
Σε είδα να τυλίγεσαι στο πανωφόρι σου,
κι από τις τσέπες σου ξεγλιστρούσαν
μωβ ορχιδέες.
Το καπέλο σου φορεμένο στραβά,
το χαμογελό σου φορεμένο ανάποδα,
και μόνο το βλέμμα σου,
μονάχα εκείνο απόμεινε ίσιο,
να κοιτά πέρα μακρυά,
στο τέρμα της ''οδού Σωτηρίας''.
Σ.
καλησπέρα! Πανέμορφο ποίημα Σταυρούλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα :)
Σε ευχαριστώ Γιώργο..
ΔιαγραφήΚαλή σου μέρα!
Χαλαρά παίρνουμε την κατηφόρα γιατί είναι ανώδυνη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην ανηφορα μοχθούμε... και κόβουμε στη στιγμή το ανεμελο σφύριγμα και το χαλαρό περπάτημα...
Οπως και να'χει όμως η κατηφόρα μπορεί να γίνει πολύ όμορφη όταν ξέρουμε ότι στο τέλος της θα βρούμε έναν καλό φίλο, σύντροφο συνοδοιπόρο...
Να'σαι καλά Βουλάκι μου!
Καλό ξημέρωμα!
Και οι ανηφόρες και οι κατηφόρες έχουν τη γλύκα τους..
ΔιαγραφήΚαλή σου μέρα Λιακάδα!
"Οδός Σωτηρίας" λοιπόν...μου αρέσει πολύ!όπως και αυτό το σπίτι σου!Επισκέφθηκα πριν το νέο σου χώρο και από κει κατ΄ευθείαν εδώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΊδιες προτιμήσεις σε μουσική και λογοτέχνες, ποιητές...Ελπίζω ότι θα τα λέμε!!Καλή συνέχεια!
Σε ευχαριστώ Αρμονία!
ΔιαγραφήΚαλώς ήρθες!
Είσαι πάντοτε ευπρόσδεκτη εδώ..! :-)
Κάλή σου μέρα!