Ένα τραγούδι αγαπημένο και γλυκό,
σαν ανάμνηση πρωτόγονη και παιδίσια,
που καμώνει φύτρες και βγάζει κλαδιά,
σκαρφαλώνει κι ανθίζει στα μάτια,
περιδιαβαίνει αδιάκριτα
στης ψυχής τα μέρη τα κρυφά...
Σ.
''Τώρα που γρήγορα νυχτώνει σαν παραμύθι θα στο πω
ό,τι αγαπάς δεν τελειώνει κι εγώ ακόμα σ'αγαπώ.....
Τώρα που γρήγορα βραδιάζει σαν τραγουδάκι θα στο πω
ό,τι θυμάσαι δεν βουλιάζει μη με ξεχνάς που σ'αγαπώ....
Είναι πολλά που δεν τα ξέρεις κι ήθελα τόσο να στα πω
όμως δεν θέλω να υποφέρεις γιατί ακόμα σ'αγαπώ....''
Στίχοι: Θοδωρής Παυλάκος
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
''Τώρα που γρήγορα νυχτώνει σαν παραμύθι θα στο πω
ό,τι αγαπάς δεν τελειώνει κι εγώ ακόμα σ'αγαπώ.....
Τώρα που γρήγορα βραδιάζει σαν τραγουδάκι θα στο πω
ό,τι θυμάσαι δεν βουλιάζει μη με ξεχνάς που σ'αγαπώ....
Είναι πολλά που δεν τα ξέρεις κι ήθελα τόσο να στα πω
όμως δεν θέλω να υποφέρεις γιατί ακόμα σ'αγαπώ....''
Στίχοι: Θοδωρής Παυλάκος
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
πολύ όμορφο... την καλημέρα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ Nimerti! Καλό σου βράδυ..
ΔιαγραφήΌμορφο και αληθινό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αγάπη η αληθινή δε χάνεται, δεν τελειώνει, δεν μαραίνεται ποτέ!
Καλό μεσημέρι Σταυρούλα :)
Ας έχουμε μια όμορφη εβδομάδα, χαμογελαστή, Γιώργο..:-)
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστούμε Voulaki που μας το θύμησες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα Ευγένιε..! :-)
Διαγραφή...στόχευσες καρδιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτιμώ να σου απαντήσω με αυτό το ποίημα του Nazim Hikmet:
ΔιαγραφήΤὰ τραγούδια τῶν ἀνθρώπων
εἶναι πιὸ ὄμορφα ἀπ᾿ τοὺς ἴδιους
πιὸ βαριὰ ἀπὸ ἐλπίδα
πιὸ λυπημένα
πιὸ διαρκῆ.
Πιότερο ἀπ᾿ τοὺς ἀνθρώπους,
τὰ τραγούδια τους ἀγάπησα.
Χωρὶς ἀνθρώπους μπόρεσα νὰ ζήσω,
ὅμως ποτὲ χωρὶς τραγούδια·
μοὔτυχε ν᾿ ἀπιστήσω κάποτε
στὴν πολυαγαπημένη μου,
ὅμως ποτέ μου στὸ τραγούδι
ποὺ τραγούδησα γι᾿ αὐτήν·
οὔτε ποτὲ καὶ τὰ τραγούδια
μ᾿ ἀπατήσανε.
Ὅποια κι ἂν εἶναι ἡ γλῶσσα τους
πάντοτε τὰ τραγούδια τὰ κατάλαβα.
Σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο τίποτα
ἀπ᾿ ὅσα μπόρεσα νὰ πιῶ
καὶ νὰ γευτῶ
ἀπ᾿ ὅσες χῶρες γνώρισα
ἀπ᾿ ὅσα μπόρεσα ν᾿ ἀγγίξω
καὶ νὰ νιώσω
τίποτα, τίποτα
δὲ μ᾿ ἔκανε ἔτσι εὐτυχισμένον
ὅσο τὰ τραγούδια...
πόσο δίκιο μπορεί να έχει-ς
ΔιαγραφήΤο τραγούδι, αιώνιος συνοδοιπόρος...
Tίποτα voulaki μου δεν τελειώνει ... ούτε όσα αγαπήσαμε, ούτε όσα μας πλήγωσαν ... απλά το καθένα βρίσκει τον δρόμο του μέσα μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήσε φιλώ
καλό βράδυ !
:-)
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ Levina..!
''Ο,τι θυμάσαι δε βουλιάζει...''
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό πρέπει,να τα θυμόμαστε όλα!!Και τα καλά και τα άσχημα...Ο,τι ανάμνηση έχουμε μας καθορίζει,μας διαμορφώνει και γίνεται ενθύμιο που κουβαλάμε στις ''αποσκευές'' μας!!
Χαίρομαι πολύ που βρήκα αυτή την όμορφη παρέα σας!! :)
Καλώς ήρθες Έλενα!
ΔιαγραφήΌλες οι αναμνήσεις καλοδεχούμενες, αρκεί να ξέρουμε να τις αξιοποιούμε, για να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι... :-)
Ευχαριστώ πολύ... με εκτίμηση, Θοδωρής Παυλάκος.
ΑπάντησηΔιαγραφή