Τα δώρα Σου...

Τα δώρα Σου τα μετράω στα πολύ μικρά κι ασήμαντα,(μικρά κι ασήμαντα για τους άλλους)..

Σε μία όμορφη ηλιόλουστη μέρα που θα μου χαρίσεις για να μοιραστώ με τους αγαπημένους μου...
Σε ένα νόστιμο πιάτο ζεστό φαγάκι φτιαγμένο με πολλή αγάπη...
Σε ένα αθώο χαμόγελο ενός μικρού παιδιού στο απέναντι κάθισμα του λεωφορείου...
Σε μία μελωδία που ''τυχαία'' θα ανακαλύψω ψαχουλεύοντας ανάμεσα σε χιλιάδες χιλιάδων μελωδίες και θα με κάνει να ταξιδέψω μακρυά...
Σε ένα όμορφο χαμόγελο και μια γλυκιά κουβέντα απο απρόσμενα χείλη...
Στην αγκαλιά που θα'ρθει χωρίς να τη ζητήσω...
Σε μία γλυκιά νουθεσία που θα με κάνει να καταλάβω...
Σε ένα σκόνταμμα που θα με φέρει ''στα ίσια μου''...
Στην χάρη που θα μου εκπληρώσεις, αλλα όπως εσύ θέλεις κι όχι όπως εγώ σου ζητάω...
Όπως εκείνη τη μέρα, θυμάσαι; Που σου ζήτησα να δω για λίγο, για ένα δευτερόλεπτο μοναχά, ένα αγαπημένο πρόσωπο απο μακρυά, και το είδα φευγαλέα στο δρόμο μου, για μια στιγμή, να στέκει εκεί, και να μου θυμίζει ότι, να, βλέπεις; Σου το έκανα και αυτό το χατήρι δεσποινίς, που ολοένα ζητάς, ολοένα μου παραπονιέσαι...!
Ό,τι και να θελήσω, έρχεσαι με μια αγκαλιά δώρα, με περισσότερα απο αυτά που σου ζητάω, κι ας μην το καταλαβαίνω..Μέχρι να έρθει η στιγμή να το καταλάβω... :-)

Σ.