9 Φεβρουαρίου 2012

Μην έχεις τις κλειστές σου

Χαμογελώ και σου στέλνω μια ζεστή αγκαλιά~!
Σε σένα, σε σένα, ναι, μην αναρωτιέσαι...!
Θα μου πεις, γιατί να το κάνω αυτό για σένα, που αλλού πια υφαίνεις τις μέρες της ζωής σου, 
με άλλους φίλους αναμετράς τις χαρές και τους πόθους σου... 
Γιατί σήμερα ξύπνησα και μία φωνούλα μέσα μου φώναξε πως πολύ σε αγαπώ, 
και θυμήθηκα την τραχιά, πρωτόγονη παιδικότητά σου, 
ήρθε αυτό το κατσούφικο παιδάκι να με ξυπνήσει με ένα γλυκό, σιωπηλό βλέμμα, 
μου τράβηξε τα σεντόνια, με σκούντηξε και μου άπλωσε το χέρι..
Σου στέλνω την αγκαλίτσα μου, με όλη μου την αγάπη!!!
Κι αν σήμερα ήταν λίγο κατσούφικη η μέρα σου, κι αν έχεις τις κλειστές σου, 
άκου αυτήν την εκπομπούλα και ίσως νοιώσεις την αγκαλιά μου να σε συντροφεύει 
και ίσως πεις πως δεν θέλεις να είσαι πια κατσούφης 
και πάρεις κάποιο φιλαράκι σου, να βγείτε βολτούλα, να γελάσετε μαζί, 
να μοιραστείτε τις στιγμούλες της ημέρας... :-)

2 σχόλια:

  1. Σαν το πιο σπάνιο λουλούδι που σκορπίζει τ'άρωμά του είναι το κειμενάκι σου αυτό.
    Ευχαριστούμε πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ BLOG ΣΟΥ!!ΠΟΛΥ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Κάθε σχόλιο είναι καλοδεχούμενο, μόνο θα παρακαλούσα, να υπογράφετε με ένα μικρό όνομα, ως πρόσωπα. Νοιώθω λίγο άβολα να απαντώ στον ''Ανώνυμο''... ;-)