30 Αυγούστου 2012

Τροχιές ονείρου



Στου ύπνου τη ράχη,
περνώ στεριές και θάλασσες..
Ένα γλαροπούλι
ξύνει με το ράμφος του
το  τζάμι της ονειρένιας μου βουτιάς..
Στο πόδι του δεμένος
ο αναστεναγμός:
''Αχ, να προσέχεις...''

Δυό μάτια παιδικά πεταρίζουν,
στην άκρη των δαχτύλων  μου.
Kουρνιάζουν εκεί,
για έναν αιώνα ''μου'λειψες'',
κι υστερα βγάζουν φτερά,
και φεύγουν ασθμαίνοντας
''Αχ, να προσέχεις...''

Το όνειρο ετράπη
εις άτακτον φυγήν,
αφήνοντας πίσω
το ξεχασμένο γοβάκι του,
κι έναν λυγμό
καρφιτσωμένο στο δάχτυλό μου:
Αχ, να προσέχεις, αχ να προσέχεις...

Σ.

2 σχόλια:

  1. Ειναι π'αφήνεις στολίδια, το περασμά μου, κι αυτη η φωτογραφία αφορμή για την παρουσία μου.
    Δεν θ'αφήσω λέξεις για τα υπέροχα γραπτά -θα'ναι μικρές- μα θα ζητήσω να μάθω για το έργο της φωτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τιμούν τα λόγια σου ναυαγέ..
      Σε ευχαριστώ για το όμορφο και γλυκό πέρασμά σου από εδώ..:-)
      Το έργο ονομάζεται ''soulmates'' και είναι λάδι σε καμβά, από την καλλιτέχνη Marina Bozin.

      Να έχεις μία όμορφη, δημιουργική εβδομάδα!

      Διαγραφή

Κάθε σχόλιο είναι καλοδεχούμενο, μόνο θα παρακαλούσα, να υπογράφετε με ένα μικρό όνομα, ως πρόσωπα. Νοιώθω λίγο άβολα να απαντώ στον ''Ανώνυμο''... ;-)