6 Νοεμβρίου 2013

Κυλά το ποτάμι..

Τίποτα δεν είναι σταθερό και μόνιμο στη ζωή... Ούτε η στενοχώρια, ούτε η απελπισία, ούτε η χαρά, ούτε η πληρότητα που γεμίζει την καρδιά μας κάποιες στιγμές...
Όλα αλλάζουν, αέναα, κυκλικά, κυλάνε μέσα μας τα συναισθήματα σαν ρυάκια, συμαπαρασύρουν μαζί τους κατακάθια και φύλλα πεσμένα απο το δέντρο της καρδιάς μας..
Τι μένει; Τί αντέχει μέσα μας, δίπλα μας, κοντά μας; 
Η αγάπη, αυτή που νοιώσαμε για ανθρώπους, που θα αντέξουν στο πέρασμα των εποχών, που έκοψαν ένα λουλούδι απο το δέντρο της καρδιάς τους και μας το προσέφεραν απλόχερα, γενναιόδωρα, ταπεινά.. 
Αυτή η αγάπη και αυτά τα δώρα δεν χάνονται, δεν παρασύρονται απο το ρεύμα, απλώνουν ρίζες, βαθαίνουν στο χώμα, γίνονται αξεδιάλυτα κομμάτια αυτού που είμαστε, αλλάζουν και εξελίσσονται μαζί μας, χτίζουν ένα ''εμείς''.. 
Κι αυτό το ''εμείς'', τι μπορεί να το αλλάξει, όταν φτιαχτεί απο υλικά της καρδιάς...;
Ό,τι άλλο κυλά και φεύγει, άνθρωπος, σχέση, συναίσθημα, είναι μία προσπάθεια για τούτο το όνειρο του ''εμείς''.. Μια προσπάθεια που δεν βρήκε γόνιμο έδαφος, δεν έφτιαξε γερές ρίζες, και παρασύρθηκε απο τα ορμητικά νερά... 
Ίσως άφησε πίσω της μία άδεια, σκαμμένη γη, ένα κενό να μαρτυρά πως κάποτε εκεί υπήρξε ένα ομορφο μικρό λουλούδι.. Αυτή η ανάμνηση όμως, αυτό το κενό, θα γίνει το λίπασμα για ένα νέο λουλούδι, πιο γερό, πιο ανθεκτικό, πιο πλούσιο σε καρπούς... 
Μέχρι να ανθίσει ένα πανέμορφο ''εμείς''..

Σ.

8 σχόλια:

  1. Ολα για κάποιον λόγο γίνονται....
    Τα πάντα ρει... αλλοτε το ποταμάκι κυλάει ήσυχα τα νερά του κι άλλοτε φουσκώνει κι ορμητικό παρασέρνει τα πάντα στο πέρασμά του..
    Το σημείο που πολλές φορές μένει η γουβίτσα του λουλουδιού ίσως υποδηλώνει ότι δεν ήτανε το κατάλλληλο... καλό θα ήταν ο επόμενος σπόρος να μην πέσει στο ίδιο σημείο..Η γονιμότητα του εδάφους έρχεται από το ποτάμι το ίδιο... από το πόσες φορές "έγλειψε" τις όχθες του... και νότισε το χώμα και το'κανε μήτρα έτοιμη να δέσει καρπό στο πρώτο σπόρο του ανέμου...
    Καλό απόγευμα Βουλάκι μου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Λιακάδα μου, για τα λόγια σου.. Είναι ένα τόσο όμορφο συμπλήρωμα των παραπάνω.. Τα θέτει στη σωστή τους βάση...
      :-)
      Να έχεις μία όμορφη μέρα..!!!!!!!

      Διαγραφή
  2. Είχα κάτι στο μυαλό μου να γράψω, Σταυρούλα μου, μα τα λόγια της Λιακάδας απλά κάλυψαν όσα απλοϊκά προσπαθούσα να τραυλίσω :)

    υγ: Υπέροχο κείμενο, Σταυρούλα μου. Η αγάπη δε χάνεται... Δε γίνεται να χαθεί... Να'σαι πάντα καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. :-)
      Είναι πολύ όμορφο όταν ο ένας συμπληρώνει τον άλλο..
      Καλή σου μέρα Γιώργο μου!!!
      :-)

      Διαγραφή
  3. υπέροχο...!! όπως άλλωστε ό,τι υπάρχει σε αυτό το μπλόγκ, για μένα αποτελείς πηγή έμπνευσης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Άννα μου για τα καλά σου λόγια..
      Ελπίζω να σε εμπνέω για ευχάριστα κ χαρούμενα πράγματα... :-)

      Διαγραφή
  4. πολύ ωραίο !! Μπράβο σου !! Σε διαβάζουμε συνέχεια ! Περιμένουμε κι αλλά τέτοια όμορφα post !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!
      Καλή σου μέρα , με χαμόγελο και αισιοδοξία!

      Διαγραφή

Κάθε σχόλιο είναι καλοδεχούμενο, μόνο θα παρακαλούσα, να υπογράφετε με ένα μικρό όνομα, ως πρόσωπα. Νοιώθω λίγο άβολα να απαντώ στον ''Ανώνυμο''... ;-)