Τίποτα δεν είναι σταθερό και μόνιμο στη ζωή... Ούτε η στενοχώρια, ούτε η απελπισία, ούτε η χαρά, ούτε η πληρότητα που γεμίζει την καρδιά μας κάποιες στιγμές...
Όλα αλλάζουν, αέναα, κυκλικά, κυλάνε μέσα μας τα συναισθήματα σαν ρυάκια, συμαπαρασύρουν μαζί τους κατακάθια και φύλλα πεσμένα απο το δέντρο της καρδιάς μας..
Τι μένει; Τί αντέχει μέσα μας, δίπλα μας, κοντά μας;
Η αγάπη, αυτή που νοιώσαμε για ανθρώπους, που θα αντέξουν στο πέρασμα των εποχών, που έκοψαν ένα λουλούδι απο το δέντρο της καρδιάς τους και μας το προσέφεραν απλόχερα, γενναιόδωρα, ταπεινά..
Αυτή η αγάπη και αυτά τα δώρα δεν χάνονται, δεν παρασύρονται απο το ρεύμα, απλώνουν ρίζες, βαθαίνουν στο χώμα, γίνονται αξεδιάλυτα κομμάτια αυτού που είμαστε, αλλάζουν και εξελίσσονται μαζί μας, χτίζουν ένα ''εμείς''..
Κι αυτό το ''εμείς'', τι μπορεί να το αλλάξει, όταν φτιαχτεί απο υλικά της καρδιάς...;
Ό,τι άλλο κυλά και φεύγει, άνθρωπος, σχέση, συναίσθημα, είναι μία προσπάθεια για τούτο το όνειρο του ''εμείς''.. Μια προσπάθεια που δεν βρήκε γόνιμο έδαφος, δεν έφτιαξε γερές ρίζες, και παρασύρθηκε απο τα ορμητικά νερά...
Ίσως άφησε πίσω της μία άδεια, σκαμμένη γη, ένα κενό να μαρτυρά πως κάποτε εκεί υπήρξε ένα ομορφο μικρό λουλούδι.. Αυτή η ανάμνηση όμως, αυτό το κενό, θα γίνει το λίπασμα για ένα νέο λουλούδι, πιο γερό, πιο ανθεκτικό, πιο πλούσιο σε καρπούς...
Μέχρι να ανθίσει ένα πανέμορφο ''εμείς''..
Σ.
Ολα για κάποιον λόγο γίνονται....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα πάντα ρει... αλλοτε το ποταμάκι κυλάει ήσυχα τα νερά του κι άλλοτε φουσκώνει κι ορμητικό παρασέρνει τα πάντα στο πέρασμά του..
Το σημείο που πολλές φορές μένει η γουβίτσα του λουλουδιού ίσως υποδηλώνει ότι δεν ήτανε το κατάλλληλο... καλό θα ήταν ο επόμενος σπόρος να μην πέσει στο ίδιο σημείο..Η γονιμότητα του εδάφους έρχεται από το ποτάμι το ίδιο... από το πόσες φορές "έγλειψε" τις όχθες του... και νότισε το χώμα και το'κανε μήτρα έτοιμη να δέσει καρπό στο πρώτο σπόρο του ανέμου...
Καλό απόγευμα Βουλάκι μου! :)
Σε ευχαριστώ Λιακάδα μου, για τα λόγια σου.. Είναι ένα τόσο όμορφο συμπλήρωμα των παραπάνω.. Τα θέτει στη σωστή τους βάση...
Διαγραφή:-)
Να έχεις μία όμορφη μέρα..!!!!!!!
Είχα κάτι στο μυαλό μου να γράψω, Σταυρούλα μου, μα τα λόγια της Λιακάδας απλά κάλυψαν όσα απλοϊκά προσπαθούσα να τραυλίσω :)
ΑπάντησηΔιαγραφήυγ: Υπέροχο κείμενο, Σταυρούλα μου. Η αγάπη δε χάνεται... Δε γίνεται να χαθεί... Να'σαι πάντα καλά
:-)
ΔιαγραφήΕίναι πολύ όμορφο όταν ο ένας συμπληρώνει τον άλλο..
Καλή σου μέρα Γιώργο μου!!!
:-)
υπέροχο...!! όπως άλλωστε ό,τι υπάρχει σε αυτό το μπλόγκ, για μένα αποτελείς πηγή έμπνευσης
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ Άννα μου για τα καλά σου λόγια..
ΔιαγραφήΕλπίζω να σε εμπνέω για ευχάριστα κ χαρούμενα πράγματα... :-)
πολύ ωραίο !! Μπράβο σου !! Σε διαβάζουμε συνέχεια ! Περιμένουμε κι αλλά τέτοια όμορφα post !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΚαλή σου μέρα , με χαμόγελο και αισιοδοξία!