9 Νοεμβρίου 2011

Αυτά που θέλω να μοιραστώ μαζί σου...

Κοιτώ πάλι τον ουρανό..
Τί ομορφιά Θεέ μου, με τί ομορφιά ντύνεις την πλάση...!
Κοιτώ τα σύννεφα που κολυμπούν στον γαλάζιο ουράνιο ωκεανό
και δεν μπορώ να το μοιραστώ μαζί σου..
Οι μυρωδιές απο τον φούρναρη της γειτονιάς,
οι θόρυβοι των παιδιών, που ξεκινούν με τη σάκα τους για το σχολείο,
η νοσταλγία μου για την τάξη, η δίψα μου για την τάξη,
πόσο θα ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σου...!
Οι συγκινήσεις μου απο μία μελωδία που με ταξιδεύει,
μία όμορφη φωτογραφία που με γεμίζει συναισθήματα,
ένας περίπατος στο δάσος που με κάνει να ενθουσιάζομαι σαν μικρό παιδί,
ένα κείμενο που με κάνει να δακρύζω,
όλες αυτές οι μικρές στιγμές αθανασίας που εγώ θέλω να μοιραστώ μαζί σου..
Πόσο θα ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σου...!!
Η ζωή εξακολουθεί να είναι πανέμορφη..
Θαύματα συνεχίζουν να γίνονται κάθε μέρα που ανατέλει στη ζωή μου..
Ο Θεός με γεμίζει δώρα, και μαθήματα, και νέες συγκινήσεις..
Μα, ναι, το ξέρω, δεν είμαι μόνη..ποτέ δεν ήμουν..ποτέ δεν θα'μαι..
Μα, πόσο θα'θελα να τα μοιραστώ όλα αυτά μαζί σου...!!
Πόσο θα'θελα...Πόσο θα'θελα...
Παντού με ακολουθεί η σκέψη σου και έμαθα να τα μοιράζομαι όλα μαζί σου σαν να είσαι εδώ..
Αυτό το ''σαν'' είναι ο πόνος μου..
Και η σημερινή συγκίνηση της θύμησής σου, θα συντροφεύει γλυκά τη μέρα μου...
Πόσα θα'θελα να μοιραστώ...να μοιραστώ μαζί σου........!

Σ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Κάθε σχόλιο είναι καλοδεχούμενο, μόνο θα παρακαλούσα, να υπογράφετε με ένα μικρό όνομα, ως πρόσωπα. Νοιώθω λίγο άβολα να απαντώ στον ''Ανώνυμο''... ;-)