Μία νύχτα των παιδικών μου χρόνων στην κατασκήνωση, κάτω από τα αστέρια, να μοιραζόμαστε τα όνειρά μας.
Μια βόλτα στην αγαπημένη μου ακτή, ένα θλιμμένο, βροχερό σούρουπο.
Μία υπόσχεση αγάπης από κάποια λαμπερά μάτια, ένα βροχερό καλοκαίρι.
Ένα ολόκληρο βράδυ, στην παραλία, περιμένοντας την αυγή του ήλιου, με αγαπημένα μάτια.
Μια προσευχή, κάτω από τον έναστρο ουρανό, μαζί με αδέρφια ψυχής.
Μια συναυλία με πανσέληνο, κουρνιασμένη σε ζεστή αγκαλιά.
Μια ποδηλατάδα, με απρόσμενη παρέα, ένα σκυλίσιο φίλο. ;-)
Μια υποδοχή αγαπημένων φίλων στο αεροδρόμιο, μετά από μήνες απουσίας.
Όμορφο πράγμα οι αναμνήσεις...(?)
Σ.
Σ.
Όλες αυτές οι αναμνήσεις, οι γλυκιές μελωδίες της καρδιάς, είναι σαν πεφταστέρια. Μια θεαματική λάμψη απ'τα ουράνια. Μια λάμψη αιωνιότητας. Και μέσα σε μια στιγμή, χάνονται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφήνουν,όμως, μέσα στην καρδιά μια ζεστή, γλυκιά αίσθηση. Ένα μαγευτικό συναίσθημα...
Όντως, πολύ όμορφο πράγμα οι αναμνήσεις!
υπεροχο κειμενακι!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήEvi
σκέψου πόσο αχάριστοι θα ήμασταν,
ΑπάντησηΔιαγραφήαν δεν θυμόμασταν τίποτε...!
...
Μια όμορφη βραδιά να έχεις και μια καλή εβδομάδα!
Πολύ μου αρέσει αυτή η εικόνα των αναμνήσεων ως πεφταστέρια...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να μπορούσαμε να τις αναβιώσουμε...
Μα ακόμη καλύτερα, μακάρι να έχουμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε νέες γλυκιές μελωδίες για την ψυχούλα μας...!
Σας το εύχομαι ολόψυχα! :-)
...ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ Κ ΑΠΟ ΕΔΩ!