Κύματά μου...!

Κύματά μου, αφήστε με να ξαποστάσω...

Μια σταλιά μονάχα...

Να ανασάνω, να προλάβω να γεμίσω το στέρνο μου αγέρι θαλασσινό...

Να προφτάσω να ακουμπήσω το σώμα στην αμμουδιά,

να αφουγκραστώ τους γλυκείς σας ήχους...

Πονά το σώμα, φουσκώνει απ’ την αντάρα η καρδιά...

Μια στάλα, πριν ριχτώ στο βυθό ξανά...!

Μια μεγάλη ανάσα να προφτάσω...!

Μια ανάσα κι ας βυθιστώ και πάλι στην αγκαλιά του ωκεανού...!

Αφήστε με για μια σταλιά μονάχα...!

Κύματά μου, κύματά μου αγέρωχα...!

Σ.